Sperling Leon (1900–1941), piłkarz, olimpijczyk. Ur. 7 VIII w Krakowie, był synem Salomona Wolfa, zegarmistrza, i Racheli z Beckmanów.

S. miał wykształcenie średnie i pracował jako prywatny urzędnik bankowy w Krakowie. Karierę piłkarską rozpoczął w l. 1914–17 tamże, w Żydowskim Klubie Sportowym «Jutrzenka». W l. 1917–34 był zawodnikiem Klubu Sportowego «Cracovia», grającym w pierwszej drużynie na pozycji lewego skrzydłowego. W tym czasie drużyna «Cracovii» trzykrotnie zdobyła tytuł Mistrza Polski w piłce nożnej (1921, 1930, 1932). W drużynie «Cracovii» rozegrał 381 spotkań. W reprezentacji Krakowa wystąpił 22 razy, zaś w reprezentacji Polski – 21 razy (w l. 1921–30), m.in. w pierwszym międzynarodowym meczu reprezentacji narodowej z Węgrami w Budapeszcie w r. 1921 (przegranym) i 26 X 1930 w meczu z Czechosłowacją w Pradze. Grał również w pierwszej polskiej drużynie olimpijskiej na Igrzyskach VIII Olimpiady w Paryżu w r. 1924. Mimo niskiego wzrostu i drobnej budowy ciała, był jednym z najlepszych lewoskrzydłowych zawodników w Polsce. Wyróżniał się myślą taktyczną oraz zwrotnością i dryblingiem, a także dobrymi umiejętnościami strzeleckimi. Nazywano go powszechnie «Muniu» («Munciu»).

Po wybuchu drugiej wojny światowej S. uszedł do Lwowa. Tam podczas okupacji sowieckiej pracował m.in. jako trener klubu sportowego «Piszczewik». Po zajęciu Lwowa w r. 1941 przez wojska niemieckie trafił do getta. Zginął zastrzelony na ulicy przez pijanego gestapowca ok. 20 XII 1941. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Dn. 24 III 1935 ożenił się S. z Sylwią Ettinger.

Nazwisko S-a umieszczono w r. 1968 na tablicy poświęconej polskim olimpijczykom, którzy zginęli w walce z hitleryzmem, wmurowanej przy bramie wejściowej Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie.

Cała A., Węgrzynek H., Zalewska G., Historia i kultura Żydów polskich. Słownik, W. 2000 s. 314; Głuszek Z., Leksykon polskich olimpijczyków 1924–1998, W. 1999 s. 323 (błędna data ur.); Mała encyklopedia sportu, W. 1987 II 438 (błędna data ur.); – Ciepłowski S., Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII–XX, W. 1987; Porada Z., Almanach. Starożytne i nowożytne igrzyska olimpijskie, Kr. [b.r.w.] s. 813, 931; Tuszyński B., Księga sportowców polskich, ofiar II wojny światowej 1939–1945, W. 1999 (fot. wspólne i zbiorowe); – Chemicz S., Piłka nożna w okupowanym Krakowie, Kr. 1982 (błędne daty ur. i śmierci); Hałys J., Piłka nożna, Kr. 1986; Igrzyska stare jak świat, W. 1976 s. 252–3 (fot. zbiorowa); Kukulski J., 80 lat KS „Cracovia” 1906–1986, Kr. [1986] s. 6, 21, 46 (fot. zbiorowa), 47–9 (karykatura zbiorowa, rys. G. Rogalski), 64–5 (fot. zbiorowa), 77, 79, 82; tenże, Pierwsze mecze, pierwsze bramki, Kr. 1988 s. 47 (fot.), 74, 83, 262, 306; Mielech S., Gole, faule i ofsaidy, W. 1957 s. 52–3 (fot. zbiorowe), 65 (karykatura), 66–7; Pawlak A., Olimpijczycy polscy sportowcy w latach 1924–1998. Studia i Monografie AWF w Krakowie, Kr. 2000 nr 15 s. 238 (prawdopodobnie błędna data ur. 1901); 50 lat na olimpijskim szlaku, W. 1969 s. 115; Polski Związek Piłki Nożnej. Rocznik jubileuszowy 1930, W. [1931] s. 31–2; 70 lat KS „Cracovia” 1906–1976, Kr. [b.r.w.] s. 25; 60 lat SKS „Cracovia” 1906–1966, Oprac. T. Dobosz, J. Kukulski, Kr. 1966 s. 5 (fot. zbiorowa), 30 (fot. zbiorowa), 31–2 (fot. zbiorowa), 33 (fot. zbiorowa), 57–9, 156, 158–60, 179; – Vogler H., Autoportret z pamięci, Kr. 1978 I 41, 127; tenże, Wyznanie mojżeszowe, W. 1994 s. 8–11; Wacek R., Wspomnienia sportowe, Opole 1948 s. 108; – „Ilustr. Kur. Codz.” 1935 nr 88; „Stolica” 1972 nr 37; – Informacje Krystyny Samsonowskiej z Kr.

Kazimierz Toporowicz